[Ania] "Jak kreatywnie wspierać rozwój dziecka ?"

Dzięki wydawnictwu Edgard , stałam się właścicielką egzemplarza recenzenckiego książki Natalii i Krzysztofa Minge "Jak kreatywnie wspierać rozwój dziecka ?" . Dziś będziecie mogli przeczytać jej recenzję oraz krótki wywiad , jakiego udzieliła mi Pani Natalia Minge - współautorka tej książki...

TYTUŁ : Jak kreatywnie wspierać rozwój dziecka ?

AUTORZY: Natalia i Krzysztof Minge

WYDAWNICTWO : Edgard

SERIA: Samo Sedno

ROK WYDANIA : 2011

FORMAT : 15x21 cm

OKŁADKA : miękka

ILOŚĆ STRON : 224

CENA SUGEROWANA : 29,90 zł

Jak kreatywnie wspierać rozwój dziecka ? - to pytanie zadaje sobie wiele rodziców , a z
pomocą przyszli im specjaliści - autorzy książki . Wyobraź sobie dwu latka płynnie
czytającego , a teraz niemowlaka uczącego się języka obcego - Co o tym myślisz ? Mi te
 przykłady bardzo się spodobały , dlatego też rozpoczęłam naukę czytania z moją 1,5
roczną córeczką - zobaczymy co z tego wyniknie :)

Książka podzielona jest na 14 rozdziałów :

1.  Po co wspomagać rozwój intelektualny niemowlaka i małego dziecka?

2. Rozwój zmysłów

3. Aktywność fizyczna

4. Rozwijamy mózg dziecka, czyli… sprawiamy jemu i sobie przyjemność

5. Mowa i głośne czytanie dziecku

6. Nauka czytania

7. Matematyka

8. Wiedza

9. Języki obce

10. Wychodzimy z domu

11. Rozwój pamięci i wspomnienia

12. Koncentracja

13. Emocje

14. Zagrożenia dla rozwoju małego dziecka

oraz kilkadziesiąt podrozdziałów .

Wstęp oraz pierwsze działy są swoistym wprowadzeniem rodzica w świat dziecka , jego
rozwoju itp. W prosty sposób Państwo Minge opisali tu etapy rozwojowe dzieci .
Informacje tu zawarte są dokładnie wybrane i wyselekcjonowane , można tu przeczytać
tylko to co dla nas - rodziców - najważniejsze.

Książkę tą bardzo dobrze się czyta ,  nie tylko ze względu na na płynność całej treści ,
ale także dlatego , że książka jest owinięta w skromną , a jednocześnie bardzo
"wygodną" dla czytelnika oprawę . W treści wyróżniają się ramki zatytułowane
"Zapamiętaj" , "Ciekawostka" , "Wskazówka" , "Ćwiczenia"  , a wyglądają one tak :

Nie do ukrycia jest , że właśnie dzięki tym rameczką między innymi jest łatwiej odnaleźć poszukiwany przez nas fragment książki.

Kolejne działy jak są zatytułowany , o tym mówią . Można w nich znaleźć konkretne
propozycje rozwijania danej umiejętności np. czytanie- metoda czytania globalnego ,
metoda oparta na sylabizowaniu , metoda oparta na literowaniu. Aby je rozwijać nie
potrzebne są dodatkowe środki , czy specjalne wykształcenie - wystarczą chęci spędze-
nia czasu kreatywnie z dzieckiem.

Wszystkie działanie opisane w tej książce wydają mi się być jak najbardziej uzasadnione,
a jak przekonuje autorka prawie wszystkie proponowane metody zostały sprawdzone w
praktyce , na żywej , małej istocie :) - a niektóre z nich na dzieciach Państwa Minge.

W książce możemy też przeczytać np. o nauce matematyki dzieci do lat trzech- Dziwne ?-
Mi się tak wydawało i byłam wręcz pewna , że nic nie zaburzy mojego zdania na ten 
temat , jak widać myliłam się ! Po przeczytaniu działu "Matematyka" moja pewność 
zamieniła się w niepewność i choć nie mam zamiaru uczyć (bynajmniej w najbliższym
czasie) moją córkę matematyki , nie odważyłabym się już  podważyć autorytetu , zdania,
opinii rodzica , który to robi.

Książka ta jest skarbnicą zabaw pełnych spokoju , którym brak nie zdrowej ambicji .


Książka ta jest bardzo przemyślana od każdej strony. Wydawnictwo wzięło pod uwagę
"notujących rodziców" , dlatego też na końcu książki możemy znaleźć 3 strony notatek :

Bardzo serdecznie polecam ! Lektura tej książki była dla mnie naprawdę przyjemna . 
Ponad to uważam , że książka ta powinna znaleźć się na półce każdego rodzica. Nawet
jeśli jesteś sceptycznie nastawiony do nauki maluchów warto posiadać choć merytory-
czną wiedzę na ten temat :)


A teraz obiecany na początku wywiad ze współautorką książki , Panią Natalią Minge


AK- ja
NM- Pani Natalia Minge

1.    AK: Jak narodził się pomysł na napisanie książki "Jak kreatywnie wspierać rozwój dziecka?”

NM: Pomysł dojrzewał w nas od kiedy rozpoczęliśmy naukę najstarszego z naszych dzieci, jednak zrealizowany został dzięki propozycji Pani redaktor z wydawnictwa, która obejrzała filmy z naszymi dziećmi na You Tube. Tak, więc możliwość napisania książki zawdzięczamy głównie naszym synom.

2.   AK: Jak była pisana ta książka? Dzieliła się Pani z mężem konkretnymi działami, czy też, kto napisał dany dział zależało od przypadku?

NM: Książkę pisało się dość łatwo, gdyż od jakiegoś czasu prowadziliśmy już warsztaty dla rodziców oparte o tą samą tematykę, wiedzieliśmy, zatem jakie pytania mogą zadawać rodzice i co może ich najbardziej interesować. Podział prac nad książką wynikał z tego, czym każde z nas zajmuje się w edukacji naszych dzieci, a więc każdy pisał o tym, o czym wie najwięcej, w czym ma większą praktykę.

3.   AK:Czy opisane w książce sposoby nauki dzieci są sprawdzone w praktyce?

NM: Praktycznie wszystko, o czym piszemy wypróbowaliśmy na naszych dzieciach. Nie we wszystkim odnieśliśmy pełen sukces, gdyż, tak jak zalecamy w książce, nikt nikogo nie zmuszał do tego, na co nie miał ochoty. Praca z każdym dzieckiem wygląda, zatem nieco inaczej. Tym niemniej każda z metod została sprawdzona na żywych organizmach.

4.   AK:Jak Pani, jako matka (nie autorka) patrzy na tą książkę? Czy różni się czymś od innych dostępnych na rynku podręczników dla rodziców? 

NM: To trudne pytanie, gdyż oddzielenie od siebie tych dwóch ról jest dla mnie bardzo trudne. Książkę pisałam połowicznie, jako psycholog, a połowicznie, jako matka, więc nie ma we mnie osobno matki i osobno autorki. Trudno mi ja też porównywać z innymi książkami. Powstała ona niemal całkowicie według naszego pomysłu, ilość reguł narzucanych przez wydawnictwo, do których musieliśmy się dostosować była minimalna, i w ostatecznym rozrachunku wyszły książce na dobre. Nie potrafię jednak spojrzeć jednak na nią cudzymi oczami.

Czym różni się od innych poradników? Chyba głównie tym, że nie mówi rodzicowi, że ma robić tak i tak, tylko daje mu pewne propozycje, z których może wybrać jedną, czy dwie, które mu najbardziej odpowiadają. Nie jest to też książka, która ma rozwiązywać jakieś problemy. Zawarte w niej propozycje to cos dodatkowego. Mogą sporo wnieść do sposobu spędzania z dzieckiem czasu, jednak z pewnością istnieje wiele innych dróg do osiągnięcia podobnych celów. Jeżeli rodzice zdecydują, że nie skorzystają z rad i będą działać po swojemu, absolutnie nie oznacza, że dziecko będzie z tego powodu jakoś pokrzywdzone.

5.   AK:Wielu rodziców, a między nimi ja, staje przed dylematem, kiedy rozpocząć naukę swojego dziecka. Czy Pani zdaniem nigdy nie jest na nią za wcześnie?

NM: Na naukę nie jest za wcześnie, bo dziecko niemal od chwili urodzenia nieustannie się uczy, jeżeli tylko rodzice mu w tym nie przeszkadzają. Proces ten można tylko w pewien sposób uporządkować, bardziej aktywnie się weń włączyć. Do samego udziału w nim nie trzeba, a nawet nie powinno się dziecka w żaden sposób nakłaniać. Ono samo wie ile mu potrzeba i należy pozwolić się tej potrzebie prowadzić. 

6.   AK:W ciągu ostatnich kilku lat bardzo popularne stały się dodatkowe zajęcia dla dzieci i młodzieży. Czy przeciętny rodzic, jeśli tylko chce może zastąpić dziecku takie zajęcia zabawami, rozmową itp. w domu?

     NM: Do drugiego trzeciego roku życia rodzic całkowicie wystarcza, jeżeli dziecko ma rodzeństwo, to nawet dłużej. W pewnym momencie pojawia się jednak potrzeba obcowania z rówieśnikami i ona również powinna zostać zaspokojona. Nie oznacza to jednak, ze dziecko musi chodzić do przedszkola, czy na konkretne zajęcia dodatkowe. Z edukacją poradzić sobie mogą rodzice. Ważna jest możliwość swobodnej zabawy z innymi. Najlepiej, by nie była ona zaplanowana i nadzorowana przez dorosłego.

Dziękuję :


- Wydawnictwu Edgard za udostępnienie egzemplarza recenzenckiego tej książki,
- Pani Natalii Minge za udzielenie wywiadu .