:(

[Wiola]

Nasza państwowa służba zdrowia pozostawia bardzo wiele do życzenia, dobitnie się o tym przekonałam wczoraj wieczorem.

Byliśmy na urodzinach u siostrzenicy, dzieciaki bawiły się na dworze. Piłka wypadła im na uliczkę, więc Piotruś postanowił przejść przez bramę, spadł na podjazd wyłożony kostką. Przyszedł , że boli go łokieć ale nawet nie płakał. Zebraliśmy się do domu, położyłam małą spać i stwierdziłam, że lepiej dmuchać na zimne i pojedziemy do szpitala, tym bardziej, że mamy blisko. Byliśmy kilka minut po 20, pani w recepcji wypełniła papierki i odesłała nas do poczekalni.Okazało się, że na rentgen chodzi się hurtowo i dopiero jak uzbierało się pięciu chorych łaskawie nas wzięli na prześwietlenie. Była 22. Potem jeszcze oczekiwanie na wizytę, złamana więc gips i znowu na rentgen i znowu do gabinetu. Do domu dotarliśmy prawie o północy. Dobrze, że Piotrek to nie małe dziecko tylko 12 letni facet i jakoś zniósł to oczekiwanie ale nie wyobrażam sobie spędzenia tyle czasu w poczekalni z mniejszym szkrabem. A jutro czeka nas wizyta w poradni chirurgicznej, pani chirurg od dzieci jest tylko raz w tygodniu więc pewnie spędzę tam cały dzień, masakra!!!!.

Trzeba mieć końskie zdrowie, żeby to wszystko wytrzymać.